رهبر انقلاب شهید تهرانی مقدم را «سردار عالیقدر»، «دانشمند برجسته» و «پارسای بیادعا» خواندند. شاید سرداران عالیقدر زیادی در کشور ما باشند اما تعداد دانشمندان برجسته ای که در عین حال پارسایان بیادعا هم باشند به نظر اندک است. توامانی علم و ایمان هم در دین و هم در فرهنگ ما بارهای مورد تاکید بزرگان قرار گرفته است، اما این تاکیدات کمتر عملی شده است.
این فرضیه که دانش متعلق به بخش خاصی از جهان است و ایمان و تفکرات دینی متعلق به بخش دیگر و این دو، با هم جمع نمیشوند، به خوبی در سیره چهرههایی مانند شهید حسن تهرانی مقدم مورد تردید قرار میگیرد. شاید کمتر کسی امروز از این مهم آگاه باشد که سالها پیش از شهادت این شهید در کلاس یک دانشگاه آمریکایی استادی از حسن تهرانی مقدم به عنوان یک دانشمند برجسته ایرانی نام میبرد و به شاگردانش میگوید اگر اسرائیل و آمریکا هنوز جرات حمله به ایران را پیدا نکرده به دلیل وجود دو نفر در ایران است که یکی از آنها حسن تهرانی مقدم است.
تاکید رهبر انقلاب بر این دو ویژگی شاید بهترین راه شناخت این شهید باشد که تمام عمر خود را در جهاد گذراند؛ از سوی دیگر شاید این تاکید رهبری بر این ویژگیها بر فقدان آنها در ما اشاره داشته باشد.
حسن تهرانی مقدم، بچه محله سرچشمه، جوانکی لاغر اندام و سر به زیر با موهای فرفری بود که مانند بسیاری از جوانان نسل انقلاب، حق طلب پرشوری بود. در آغازین روزهای تشکیل سپاه پاسداران به عضویت این ارگان درآمد و با شروع جنگ به جبهه رفت. برادرش علی در سوسنگرد به شهادت رسید؛ برادری که با حسن انس ویژهای داشت. شهادت علی، حسن را به راهش متعهدتر کرد و بنا به ضرورت تصمیمی گرفت که در آینده انقلاب اسلامی بسیار تاثیرگذار شد.
حسن نبوغاش را ابتدا برای سامان دادن به آتش پشتیبان در جنگ صرف کرد، عنصری که عملیاتهای نخستین ما از آن بیبهره بود و همین فقدان آتش پشتیبان منجر به شهادت عده زیادی شد. کارش را با ساخت خمپاره 60 آغاز کرد، کار و راهی که تا موشک شهاب 3 پیموده شد. او که در دانشگاه جنگ، فارغ التحصیل شده بود، پشتکار و نبوغاش را در مسیری صرف کرد که هم صدام در دوران دفاع مقدس و هم سران صهیونیستی و آمریکایی پس از آن دوران برای سرش جایزه گذاشتند و جوانک لاغر اندام مو فرفری سرچشمه تهران، شد کابوس بیپایان لشگریان دشمن.
زینب تهرانیمقدم، دختر شهید تهرانی مقدم بارها تاکید کرده است که پدرم همه عمرش را با آمریکا و اسرائیل مبارزه کرد؛ چندی پیش هم سیدحسن نصرالله که به دیدار خانواده این شهید آمده بود خطاب به خانواده این شهید اظهار کرد که «در جنگ 33 روزه لبنان اگر کمکهای حاج حسن تهرانی مقدم نبود قادر به مقابله با اسرائیل نبودیم.
سیدحسن نصرالله به پاس کمکهای شهید حسن تهرانی مقدم که بیشتر در انتقال تکنولوژی و آموزش نیروهای حزبالله نمود داشت، هدیهای به خانواده این شهید تقدیم کرده است که با همه هدایای معمول، قدری تفاوت دارد؛ تفاوت آن در میزان بهای مادی آن یا زیباییهای چشمنواز و ... نبود. اتفاقا هدیه بسیار سادهای بود که اهدای آن تنها از طرف یک شیعه، به دیگر شیعیان معنا دارد که البته بالاترین معنا را دارد. گاهی هزار رمز و راز از طریق تصویر یا کلام سادهای رد و بدل میشود که اغیار از درک آن بینصیب میمانند.
هدیه دبیر کل حزبالله لبنان به خانواده شهید حسن تهرانی مقدم هدیه پر زرق و برقی نبود که دبیران و مدیران و ... برای دیگران میفرستند. هدیه سنگین ناسوتی نبود، یکی از برجستهترین هدایای آسمانی در مذهب تشیع بود؛ «پرچم حرم امام حسین (ع)» که روی آن نوشته شده: «پرچم مبارک و مقدس آقا اباعبداللهالحسین علیه السلام، از طرف رهبر شیعیان لبنان؛ سیدحسن نصرالله، تقدیم به خانواده شهید حسن تهرانی مقدم».
این پرچم قاب شده و در خانه این شهید روی دیوار است.
نظرات شما عزیزان: